EΓΚΛΗΜΑΤΟ(ΛΟΓΙΕΣ)

Τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθούμε την προσπάθεια που γίνεται από τις περισσότερες φυλακές της χώρας. Χιλιάδες κρατούμενοι διαμαρτύρονται έντονα για τις συνθήκες κράτησης αλλά και γενικά για το αυστηρό σωφρονιστικό σύστημα, απέχοντας από το συσσίτιο. «Θα συνεχίσουμε μέχρι να σταματήσουν να μας ξεφτιλίζουν».

Η εγκληματικότητα ήταν ανέκαθεν ένα μεγάλο θέμα στην χώρα μας. Όχι γιατί τα ποσοστά στην Ελλάδα είναι αρκετά υψηλά (η Ελλάδα βρίσκεται χαμηλά στην εγκληματικότητα συγκριτικά με τις άλλες χώρες της Ε.Ε) αλλά γιατί πάντα υπήρχε μεγάλη αδυναμία στην αντιμετώπιση της. Χαρακτηριστικό είναι πως οι Έλληνες πολίτες αποτελούν τους πιο ανασφαλείς μέσα στην Ευρώπη. «Δεν ξέρουμε πως να χειριστούμε, όλους αυτούς που παραβαίνουν τους νόμους» υποστηρίζει γνωστός εγκληματολόγος, ο οποίος φαίνεται να επιβεβαιώνεται από την επικαιρότητα.

Ας δούμε όμως τα πράγματα αναλυτικότερα. 1)Σύμφωνα με το λεξικό. Έγκλημα: κάθε άδικη πράξη που εναντιώνεται στους πολιτειακούς νόμους και τιμωρείται. Ποινή: η τιμωρία που επιβάλλεται στον εκάστοτε εγκληματία. Εξαρτάται από το είδος του εγκλήματος και έχει σωφρονιστικό χαρακτήρα. Σωφρονισμός: Η προσπάθεια επιμόρφωσης, με στόχο την ομαλή επανένταξη της προσωπικότητας του «εγκληματία» στην κοινωνία. 2) Σύμφωνα με την πραγματικότητα. Έγκλημα: κάθε πράξη που εναντιώνεται στους πολιτειακούς νόμους και τιμωρείται αυστηρά (χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι συνθήκες και οι λόγοι για τους οποίους γίνεται). Ποινή: η τιμωρία που επιβάλλεται. Τις περισσότερες φορές είναι πολύ πιο σκληρή από όσο θα έπρεπε και δεν έχει σωφρονιστικό χαρακτήρα. Σωφρονισμός: «Σκεφτείτε 600 γυναίκες που βρίσκονται μόνο στις φυλακές Kορυδαλλού βιώνουν καθημερινά την εξαθλίωση, την ταπείνωση, τον πόνο και τον φόβο (για να μην πω τρομοκρατία) αφού αν οι κρατούμενες δεν συμμορφωθούν με τα δεδομένα του «σωφρονιστικού» καταστήματος δέχονται την απειλή της απομόνωσης. Αναρωτιέστε τι ακριβώς είναι η απομόνωση; Οι αθλιότερες συνθήκες... Ένα στρώμα στο πάτωμα και μια κουβέρτα, βρωμιά, κρύο, μουχλιασμένοι τοίχοι. Kαι αυτό όχι μόνο αν η κρατούμενη έχει πέσει σε κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα ή δεν συμμορφώθηκε με το παραπάνω σύστημα, αλλά και όπως προανέφερα κάθε φορά που γυρίζει στη φυλακή θα περάσει για τρία εώς πέντε 24ωρα στην απομόνωση για λόγους ασφαλείας όπως λένε οι ‘’σωφρονιστές’’ μας.» (Άποψη μιας πρώην κρατούμενης)

Από πότε λοιπόν γίναμε τόσο σκληροί με τους ανθρώπους που έκαναν ένα ή περισσότερα, θελημένα ή αθέλητα λάθη; Αρκετοί είναι αυτοί οι υποστηρίζουν πως η εγκληματικότητα στη Ελλάδα αυξήθηκε με την μεγάλη εισροή αλλοδαπών στην χώρα. Αυτό μπορεί να υφίσταται μόνο σε επίπεδο στατιστικής. Περισσότεροι άνθρωποι, περισσότερες πιθανότητες να συμβούν εγκλήματα. Αλλά ας μην γελιόμαστε. Εγκλήματα συνέβαιναν και πριν από την είσοδο του μεγάλου κύματος μεταναστών στην χώρα μας.

Η εγκληματικότητα γεννιέται κυρίως από την εξαθλίωση. Η εξαθλίωση δημιουργείται από ένα σύνολο, από μια κοινωνία. Οπότε όταν κάποιος εγκληματεί δεν είναι ο μοναδικός φταίχτης. Την ίδια στιγμή που ως θύτης διαπράττει ένα έγκλημα, γίνεται θύμα σε ένα άλλο. Σε αυτό της κοινωνικής εξαθλίωσης . Για αυτό και το θέμα των φυλακών είναι μια πολύ καλή αφετηρία να μιλήσει κανείς για το φαινόμενο της εγκληματικότητας. Το παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό. Το σίγουρο πάντως είναι ένα. Όταν επιτρέπουμε στο ίδιο το κράτος να διαπράττει μεγάλα εγκλήματα δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα καλύτερο από τους πολίτες.