Παντελής Παναγόπουλος

«Τα πάντα μπορούν να πωληθούν όταν η τιμή είναι αυτή που πρέπει…»

Στη φράση αυτή συνοψίζεται όλη η επιχειρηματική φιλοσοφία του εφοπλιστή Παντελή Παναγόπουλου. Σίγουρα ο ίδιος, όταν την χρησιμοποιούσε, δεν περίμενε ποτέ ότι θα την επιβεβαίωνε με τον πιο ανορθόδοξο τρόπο. Αυτόν της αγοροπωλησίας του εαυτού του. Μια επιτυχημένη (προς το παρόν) απαγωγή, έγινε η αφορμή να θυμηθούμε τη ζωή ενός ανθρώπου, ο οποίος κατάφερε να ζήσει το ελληνικό όνειρο και ξεκινώντας από το μηδέν να χτίσει μια αυτοκρατορία.

ΚΑΘΕ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ
Ο Παντελής Παναγόπουλος είναι εφοπλιστής πρώτης γενιάς. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Δεκεμβρίου 1935. Η τύχη του επιφύλασσε να μείνει ορφανός από πολύ νωρίς. Ο πατέρας του Σταύρος Παναγόπουλος είχε αντιστασιακή δράση στην περίοδο της Κατοχής και πέθανε από βασανιστήρια από τους Γερμανούς. Άλλοι βέβαια λένε πως χάθηκε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Το σίγουρο ήταν πως ο ίδιος έμεινε μόνος με την Κωνσταντινουπολίτισσα μάνα του. Η συγγένεια και η γνωριμία της μάνας του με τον μεγαλοεφοπλιστή Ευγένιο Ευγενίδη, έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τη μετέπειτα πορεία του μικρού τότε Παντελή. Ο μεγαλοεφοπλιστής ανταποκρίνεται στο αίτημα της χήρας και αναλαμβάνει την ευθύνη του παιδιού. Ο νεαρός Περικλής Παναγόπουλος πηγαίνει σχολείο και όταν δεν διαβάζει εργάζεται στα κρουαζιερόπλοια της Ηome Lines, μιας από τις σημαντικότερες διεθνώς εταιρείες κρουαζιερόπλοιων της εποχής, η οποία ανήκει στον Ευγένιο Ευγενίδη. Όταν τελειώνει το σχολείο ο ευεργέτης του τον στέλνει στην Ελβετία για σπουδές. Τα θεμέλια είχαν μπει και το μόνο που έλειπε για το νεαρό τότε Παντελή ήταν η εμπειρία.

O ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ
«Ο Περικλής δεν είναι καν άνθρωπος, αλλά ένα ον ικανό να ορίσει τη μοίρα του ως την τελευταία λεπτομέρεια» λέει με κάποια υπερβολή, αλλά προφανή θαυμασμό, παλαιός εφοπλιστής. Μετά από τις σπουδές του ο Περικλής εργάστηκε για τη Home Lines. Εκεί παραμένει για έντεκα χρόνια περνώντας από πολλά πόστα και διευθυντικές θέσεις, ενώ μέσα σε αυτό το διάστημα αποχαιρετά τον μεγάλο ευεργέτη του Ευγένιο Ευγενίδη. Το 1965 αναλαμβάνει γενικός διευθυντής της εταιρίας κρουαζιερόπλοιων Sun Line του εφοπλιστή Μπάμπη Κιοσέογλου. Το 1971 παίρνει τη μεγάλη απόφαση να ανοίξει τα δικά του φτερά. Αποχαιρετά την Sun Line και ιδρύει την εταιρία Royal Cruise Line. Η εταιρία αυτή αποτελεί ένα φαινόμενο στη παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία, όχι μόνο για τα επιτεύγματα της στο κλάδο της κρουαζιέρας, αλλά γιατί πάνω της χτίστηκε ο παγκόσμιος μύθος του Περικλή Παναγόπουλου, ως ο εφοπλιστής εκείνος που είναι έτοιμος να πουλήσει τα πάντα ανά πάσα ώρα και στιγμή. Η Royal Cruise Line στην εποχή της είχε ανακηρυχθεί πολλές φορές ως η καλύτερη εταιρία κρουαζιερόπλοιων στον κόσμο. Ο έξυπνος εφοπλιστής είχε ανεβάσει το πήχη πολύ ψηλά. Η πολυτέλεια στο ταξίδι ήταν πολύ σημαντική για αυτόν.«Εγώ μπαίνω σε ένα πλοίο και δεν θέλω να κατέβω. Δηλαδή πάω από εδώ στη Σύρο και δεν θέλω να βγω στη Σύρο, αλλά θέλω να συνεχίσω, όπου κι αν πάει το πλοίο. Ο επόμενος προορισμός δεν έχει σημασία. Μόνο το ταξίδι, ο πλους». Σύντομα η Royal Cruise Lines διαθέτει τρία κρουαζιερόπλοια, εκ των οποίων τα δύο ήταν νεοναυπηγημένα για λογαριασμό της και το τρίτο μεταχειρισμένο. Η πληρότητα αυτών των τριών πλοίων είναι κάτι το μοναδικό και κανένας δεν φαίνεται ικανός στη διεθνή βιομηχανία των κρουαζιερόπλοιων να τον ανταγωνιστεί αυτή τη χρονική στιγμή. Παράλληλα το 1990 αγοράζει την εταιρεία «Κυλινδρόμυλοι Αττικής» την οποία λίγο αργότερα την μετονομάζει σε «Επιχειρήσεις Αττικής». Η Royal Cruise Lines βρίσκεται στο ζενίθ και ο Περικλής Παναγόπουλος την πουλάει σε Νορβηγούς και συγκεκριμένα στην Closter αντί του ποσού-μαμούθ την εποχή εκείνη των 300 εκατ. δολαρίων. Η παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία μένει άφωνη. Ήταν αναμφισβήτητα η πώληση του αιώνα.


Η «ROYAL CRUISE LINES» ΦΕΥΓΕΙ, Η «SUPER FAST FERRIES» ΕΡΧΕΤΑΙ
Ο Παναγόπουλος είχε ήδη καταστεί στον επιχειρηματικό χώρο, ως ο άνθρωπος που δεν δένεται με τα πράγματα. Η οπτική αυτή τον βοήθησε όλα αυτά τα χρόνια να αποστασιοποιείται ακόμη και από τις δικές του ενέργειες και να μπορεί να τις κρίνει με εντιμότητα. Το ενδιαφέρον του αυτή τη φορά είχε στραφεί στην ακτοπλοΐα. Ήθελε να μεταφέρει την πολυτέλεια της κρουαζιέρας στα μεταβατικά πλοία με ταχύτητες πολύ μεγαλύτερες από τις ήδη υπάρχουσες. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα των Superfast Ferries που δρομολογήθηκαν στις γραμμές Ελλάδας- Ιταλίας μειώνοντας σχεδόν κατά 16 ώρες τον χρόνο του ταξιδιού, προσφέροντας συγχρόνως ανέσεις και ένα επίπεδο υπηρεσιών που την εποχή εκείνη μόνο σε κρουαζιέρα μπορούσες να συναντήσεις. Αν και οι παγκόσμιες συγκυρίες έκαναν τα πράγματα δύσκολα εκείνη την εποχή, ο Περικλής Παναγόπουλος αναδείχθηκε στον απόλυτο κυρίαρχο των γραμμών Ελλάδας Ιταλίας.

Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΕΛΙΓΜΟΙ
Η όρεξη όμως του εφοπλιστή δε σταματάει εδώ. Άρχιζε να δείχνει έντονο ενδιαφέρον για την εσωτερική ακτοπλοΐα και κυρίως για τα δρομολόγια της Κρήτης. Μια σκέψη σχεδόν απαγορευμένη αφού η συγκεκριμένη ζώνη άνηκε στο μοναδικό άνθρωπο που είχε το θάρρος να σταθεί απέναντί του. Ο Παντελής Σφηνιάς των Μινωικών γραμμών, ο οποίος αναδείχθηκε στον νούμερο ένα άσπονδο ανταγωνιστή του τα επόμενα χρόνια. Το μονοπώλιο και οι ιδιαίτερες σχέσεις των Μινωικών γραμμών με τη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έκαναν ακόμη πιο εκρηκτική τη σχέση των δύο εφοπλιστών. «Εγώ είμαι εφοπλιστής και δεν μπορώ να σχολιάζω τις κινήσεις ναυτικών πρακτόρων» έλεγε ο Π. Παναγόπουλος όταν του ζητούσε κάποιος να αναφερθεί στις κινήσεις του Παντελή Σφηνιά. Από την πλευρά του ο Παντελής Σφηνιάς φρόντιζε κατά καιρούς να ρίχνει λάδι στη φωτιά δηλώνοντας ότι «δεν φοβάται κανέναν», προσθέτοντας ότι «δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον κ. Παναγόπουλο». Κανείς βέβαια δεν περίμενε ότι η κόντρα αυτή θα λήξει με τον χειρότερο τρόπο. Πίσω της υπήρχαν οι νεκροί του «Εξπρές Σαμίνα» και η αυτοκτονία του Παντελή Σφηνιά. Ο Περικλής Παναγόπουλος ήξερε ότι θα χρειάζονταν χρόνια για να ξεπεραστεί το σοκ, συνέχισε βεβαίως με την Βlue Star Ferries να προσφέρει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου στην εσωτερική ακτοπλοΐα. Αν και απογοητευμένος δεν έχασε την επιχειρηματική του διάθεση. Συνέχιζε με την εξαγορά μετοχών άλλων ακτοπλοϊκών εταιρειών. Ακόμη και μεγαλομέτοχος των Μινωικών Γραμμών έφτασε να γίνει. Ο τελευταίος του μεγάλος ελιγμός έγινε στις 13 Φεβρουαρίου 2008. Οι Επιχειρήσεις Αττικής, μετονομάσθηκαν σε Όμιλος Αttica και πωλήθηκαν στη MIG του κ. Ανδρέα Βγενόπουλου αντί των 455 εκατ. ευρώ, γιατί «τα πάντα πουλιούνται, όταν η τιμή είναι η σωστή». Στην ερώτηση γιατί πούλησε στη MIG τον όμιλο Attica, «επειδή ήταν το υψηλό τίμημα, ή επειδή βλέπατε ότι για να συνεχίσετε θα έπρεπε να μπείτε σε πολύ μεγαλύτερες επενδύσεις», ο Περικλής Παναγόπουλος δεν δίστασε να απαντήσει ευθαρσώς:
«Και τα δύο, αλλά επιπλέον υπάρχει και ένα συναίσθημα το οποίο μου λέει ότι κάποια στιγμή θέλω να ξεκουραστώ κι εγώ. Εργάζομαι πάρα πολλά χρόνια είμαι 55 χρόνια στη ναυτιλία και θέλω λιγάκι να ξεκουραστώ. Γι’ αυτό είπα πριν ότι ως επενδυτής μπορεί να είμαι παρών αλλά να τραβάω εγώ το κάρο δεν το βλέπω».

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Δεν είναι μόνο η επαγγελματική του ζωή στενά δεμένη με τη θάλασσα, αφού και η προσωπική του γνωρίζει κατά καιρούς κύματα και φουρτούνες. Ο Παντελής Παναγόπουλος είναι παντρεμένος 2 φορές. Με την πρώτη του γυναίκα Μπρούνα απέκτησε 2 παιδιά, τον Αλέξανδρο και την Ειρήνη. Ο γάμος του όμως δεν άντεξε στο χρόνο και κατέληξε σε διαζύγιο. Η δεύτερη προσπάθεια ήρθε πριν από περίπου μία εικοσαετία όταν ο γνωστός εφοπλιστής βρέθηκε σε πολυκατοικία της οδού Χάρητος, στο Κολωνάκι, με σκοπό να επισκεφθεί τον αρχιτέκτονα κ. Αλέξανδρο Βογιατζή στο γραφείο του. Αλλά αντί να χτυπήσει το κουδούνι του πάτησε εκ παραδρομής άλλο, για να εμφανιστεί μπροστά του η μελαχρινή Κατερίνα Ναυπλιώτου, σχεδιάστρια ατελιέ υψηλής ραπτικής που έντυνε με βραδινές τουαλέτες κυρίες της καλής κοινωνίας. Η συμπάθεια ήταν αμοιβαία και οδήγησε σε έναν λαμπερό γάμο. Η Κατερίνα Παναγοπούλου, όπως και ο Περικλής Παναγόπουλος, είναι δεύτερη φορά παντρεμένη με ένα παιδί από τον πρώτο της γάμο, τον Πέτρο Ιωαννίδη. Η απόφαση του πετυχημένου εφοπλιστή να χωρίσει από την πρώτη του σύζυγο και να παντρευτεί την νέα εκλεκτή της καρδιάς του, ήταν η αφορμή να ψυχρανθεί η σχέση με τα παιδιά του. Μια σχέση που ταλανίστηκε πάλι μετά την απόφαση του Παντελή Παναγόπουλου να πουλήσει τον Όμιλο Αttica. Τα παιδιά του απομακρύνθηκαν από αυτόν. Ο γιος του Αλέξανδρος αποχώρησε με μια προίκα 140 εκατ. ευρώ- κατ΄ άλλους 150 εκατ. ευρώ. Η κόρη του Ειρήνη παρέμεινε δίπλα του στη Μagna Μarine, μια εταιρεία διαχείρισης φορτηγών πλοίων, αλλά και οι δικές της σχέσεις με τον πατέρα της ήταν κλονισμένες.

Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Σαν μυθιστόρημα μοιάζει η ζωή του Παντελή Παναγόπουλου. Πρωταγωνιστής, μια πολύ δυνατή προσωπικότητα η οποία ταράζει τον περίγυρο της τόσο με τις επαγγελματικές όσο και με τις προσωπικές της επιλογές. Σε αυτήν τη ζωή σαν μυθιστόρημα έρχεται να προστεθεί και μια απαγωγή. Μια απαγωγή με θετική – ευτυχώς - κατάληξη μιας και ο ίδιος επέστεψε στο σπίτι του σώος, παρά τα σημαντικά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει.
Αν και μεγάλος πια σε ηλικία και κουρασμένος από τα πρόσφατα γεγονότα, ο ίδιος δεν το βάζει κάτω και σχεδιάζει τα επόμενα επιχειρηματικά του σχέδια. «Μέσα στα χρόνια που έχω αφιερώσει σ αυτή τη δουλειά, ό,τι έχω κάνει το έκανα με μεγάλη χαρά και δεν μπορώ να την αποστερηθώ, παρά μόνον όταν δεν θα μπορώ πλέον να πηγαίνω στο γραφείο. Εγώ έρχομαι στο γραφείο μου κάθε μέρα πρωί - πρωί και αυτή είναι η χαρά μου. Η χαρά μου είναι να ατενίζω τη θάλασσα και να ταξιδεύω στη θάλασσα, όσο βέβαια οι δυνάμεις μου το επιτρέπουν. Ας μη νοηθεί ότι εγκαταλείπω τη ναυτιλία. Δεν την εγκαταλείπω. Έχω σεβασμό στους ανθρώπους της ναυτιλίας και ιδίως στους ναυτικούς, οι οποίοι είναι από τους πιο άξιους του κόσμου. Δεν θα βρείτε πουθενά καπετάνιο ο οποίος να κάνει τις μανούβρες που κάνει καθημερινά ο Έλληνας».